Zabiegi odbudowy kości w obrębie górnej i dolnej szczęki
Zabiegi odbudowy kości w obrębie górnej i dolnej szczęki
Problem: brak wystarczającej ilości tkanki kostnej do wszczepienia implantu
Dla osób, u których występują niekorzystne warunki kostne w jamie ustnej istnieje możliwość ich poprawienia, co umożliwia zwykle późniejsze umieszczenie w nich implantów. Podstawowymi zabiegami, które są pomocne w osiągnięciu odpowiedniej grubości i gęstości wyrostka zębodołowego są sterowana regeneracja kości oraz podniesienie dna zatoki szczękowej. Ponadto stosowanie odpowiednich narzędzi chirurgicznych, które powodują zagęszczanie tkanki kostnej, takich jak expandery pozwala na ustabilizowanie implantu nawet w trudnych warunkach.
Zabieg sterowanej regeneracji kości polega na uzupełnieniu brakującej tkanki kostnej za pomocą specjalnego materiału kościotwórczego, który często miesza się z przeszczepem kości własnej pacjenta. Najnowsza metoda regeneracji kości polega na dodaniu do tych materiałów preparatu masy płytkowej z krwi pobranej od pacjenta i specjalnie spreparowanej. Dzięki temu proces regeneracji kości przebiega znacznie szybciej i z o wiele lepszym efektem. Po powiększeniu tkanki kostnej (ok. 4-6 mies.) następuje zabieg implantacji. Najczęściej jednak powiększenie kości odbywa się jednocześnie z założeniem implantu. O tym jednak, czy można taki zabieg wykonać, decyduje lekarz po wnikliwej analizie danego przypadku.
Podniesienie dna zatoki szczękowej (inaczej sinus lift) przeprowadza się u osób, u których zbyt nisko położone dno zatoki szczękowej uniemożliwia prawidłowe wprowadzenie implantów. Zabieg przeprowadzany metoda otwartą polega na chirurgicznym wejściu do zatoki i umieszczeniu w jej dnie materiału kościozastępczego lub kostnego. Zaletą metody jest możliwość podniesienia dna zatoki w znacznie większym zakresie niż przy metodzie zamkniętej. Zaletą jest także pełna dostępność do zatoki i możliwość kontroli wzrokowej przez chirurga.
W przypadku podnoszenia dna zatoki w niewielkim zakresie, zabieg często połączony jest z wprowadzeniem implantów. Wprowadzenie implantów można połączyć z podnoszeniem dna zatoki w sytuacji, kiedy ilość kości własnej pacjenta dostępnej przed zabiegiem zapewnia właściwą stabilizację pierwotną implantów. Analogicznie sinus lift otwarty o dużym zakresie, kiedy implanty nie uzyskałyby stabilizacji pierwotnej, wykonuje się zwykle kilka miesięcy wcześniej przed planowaną implantacją.